Ervaringenhoekje

Ervaringen die ik graag met jullie deel. Als een soort Facebook. Maar dan dus zonder Facebook.

Monteren is net schrijven

Monteren is net schrijven. Even leuk ook. Nee, dat niet, ik moet niet overdrijven. Maar ze zitten in hetzelfde spectrum. In schrijven kan ik meer van mijn eieren kwijt dan in monteren. Maar elke keer verrast het mij weer dat de handelingen bij het monteren zo veel overweg hebben met schrijven. Tijdelijk is mijn werk …

Monteren is net schrijven Lees verder »

Onrijpe wetenschap, het emotionele betoog en de waarheid die niet in het midden ligt

Deel 2 van mijn debatverslag van ‘Media en het klimaat’ ‘Is de klimaatwetenschap als wetenschap wel rijp genoeg?’ vraagt Simon Rozendaal (Elsevier) zich in zijn presentatie af. Deze wetenschap bestaat immers relatief kort en spreekt zichzelf vaak tegen. Wat een aantal jaren geleden geroepen werd, is al lang weer achterhaald. De tegenstrijdige berichtgevingen spreken voor zich: …

Onrijpe wetenschap, het emotionele betoog en de waarheid die niet in het midden ligt Lees verder »

Alwéér het klimaat, een figuurlijke bom en een levensgevaarlijke journalist

Deel 1 van mijn debatverslag van ‘Media en het klimaat’ Het vermoeiende van herhalen, de alternatieve behandeling van klimaatwetenschap en de agenda van journalisten. Dat komt aan de orde in het eerste deel van mijn (tweedelig) verslag van het debat ‘The Media and the Climate’. Dit werd op 17 november jl. georganiseerd door het TU Delft Climate …

Alwéér het klimaat, een figuurlijke bom en een levensgevaarlijke journalist Lees verder »

Dromen in Zweden

Terwijl ik hier rondrijd, heb ik mijn schrijfhuisje in gedachten al gebouwd. Wat zeg ik, ik heb hem al zien staan. Een rond, witgeverfd, houten exemplaar met glazen ruitjes alom. Het bijbehorende woonhuis en de locatie pasten echter totaal niet bij mijn droomexemplaar. Die heb ik weer elders deze week ontdekt, dus het is gewoon …

Dromen in Zweden Lees verder »

Opperdepop: einde van het vaste vrijdag-ritueel van verzendingen

Het zelf verzenden van (de laatste) exemplaren van je eigen boek – in mijn geval De zeven levens van Wubbo Ockels – heeft iets heel bijzonders. Het contact dat je hebt met de bestellers – en dus met je lezers – is bizar en fantastisch tegelijk. Je ontdekt de directe relatie tussen publiciteit en verkoop – als mijn vader op tv was, …

Opperdepop: einde van het vaste vrijdag-ritueel van verzendingen Lees verder »

Scroll naar boven