Boekenhoekje: 'Friday on My Mind'
Voor mijn tweede ‘Boekenhoekje’ kies ik een van de thrillers die ik de afgelopen maanden heb gelezen. Aangezien ik zelf met een bezig was, heb ik mij het afgelopen jaar gestort op thrillers. Een lieveling van me is de ‘Frieda Klein’-serie van Nicci French. Nicci French heb ik altijd goed gevonden, maar ik kon de ‘losse exemplaren’ wel erg snel weer naast mij neerleggen. Met een serie vind ik dat je meer diepgang in de personages krijgt en dat bevalt mij uitstekend.
Friday on My Mind [Denken aan vrijdag] van Nicci French
ISBN 9780718179632 [ISBN 9789026330704]
E-boek gelezen op iPad.
Wat voor boek is dit eigenlijk?
Friday on My Mind (Denken aan vrijdag in het Nederlands) is het vijfde deel van een thrillerserie rondom hoofdpersonage Frieda Klein, een psychotherapeut (na Blue Monday, Tuesday’s Gone, Waiting for Wednesday en Thursday’s Children). Dit is een beetje een vreemd deel na de eerste vier (waarin Frieda steeds helpt om een zaak op te lossen). Deze keer wordt zij zelf verdacht van moord, op haar ex-minnaar. In plaats van gedwee af te wachten wat haar lot zal zijn in handen van het rechtssysteem, duikt ze onder. En gaat ze haar eigen moordonderzoek doen.
Waarom ging ik dit boek ook alweer lezen?
Omdat ik de eerste vier delen achter elkaar uitgelezen had en ze heel boeiend vond, vooral vanwege Frieda Klein. Zij is (en heeft) niet echt een makkelijk karakter, ze is niet warm en likeable. Integendeel. Maar ze is wel heel intrigerend en misschien juist daarom door mij zo geliefd. Met elk deel vind ik de langlopende verhaallijnen (die door de delen heen lopen) spannender worden. En ik ben steeds meer begaan met de personages, ook de anderen naast Frieda.
Laatste pagina gelezen…en toen?
Wauw, hoe doen ze dit?! (Ze = schrijversduo Nicci French.) Wanneer is het volgende deel – ‘de Zaterdag’ – er, wanneer, wanneer?!
Wat heb ik geel gemarkeerd of onderstreept?
‘Can we take it as read that I’m deeply shocked by what’s happened?’
‘That sounds a bit cold.’
‘I’m sorry but I’ve never been good at crying for the cameras.’
Weet je wat mij nou opviel?
Hoe rücksichtslos de schrijvers (French & Gerrard) hun personages de allervreselijkste dingen laten meemaken! En dan vooral de inmiddels door de lezer (en ik neem aan door de schrijvers) geliefde personages. Vrienden van de personages die leugenaars of veel erger blijken te zijn, gewelddadige aanvallen, valse beschuldigingen, de dood van een vriend. No mercy voor hun personages, ze sturen ze naar de hel. Ze schuwen er ook niet voor om de bijgaande emoties te beschrijven; als lezer ga je met de personages mee. Knap hoor.
Waar is een beetje zinnige informatie over het boek te vinden?
Informatie over het boek en de mogelijkheid om te bestellen: zie bijvoorbeeld bol.com.
Ik vond de recensie in The Independent wel een treffende.